ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ...ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ...

ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Ο ''ΠΟΛΕΜΟΣ''...ΚΛΕΙΣΤΕ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ ΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ...

ΧΥΣΑΜΕ...ΔΑΚΡΥΑ ΧΑΡΑΣ...

ΡΕ ΤΣΑΤΣΟΙ ΤΩΝ ΠΟΡΝΟΚΑΝΑΛΩΝ, ΣΤΗΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΕΣΑΣ : Δεν βλέπετε ότι τουλάχιστον υπάρχει μια κυβέρνηση που έχει βάλει στο σκαμνί τους ΝΑΖΙ της Γερμανίας και διαπραγματεύεται ισότιμα μαζί τους ??? Σας ενοχλεί που ο ΣΟΙΜΠΛΕ ΕΚΑΝΕ ΠΙΣΩ ???? Σας ενοχλεί που 24 ώρες πριν ο ΝΑΖΙ της Μέρκελ απέριπτε το αίτημα της Ελλάδας για πρόσκαιρη συνφωνία ???? Σας ενοχλεί που δεν υπάρχει στο κείμενο παράταση του μνημονίου ???που δεν υπάρχει καν ΜΝΗΜΟΝΙΟ ??? ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΔΟΥΛΟΠΡΕΠΕΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΦΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΕΛΑΓΑΝ ΣΕ ΟΛΑ ΝΑΙ ΚΑΙ ΞΕΖΟΥΜΙΖΑΝ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΣΤΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ ???? ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΕ ΤΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΤΑ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑ ΤΟΜΑΡΙΑ, ΜΕ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΜΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ ΠΑΛΕΥΕΙ, ΤΟ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΑΚΡΑ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ. ΡΕ ΤΟΜΑΡΙΑ ΑΛΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΟΜΩΣ ΣΑΣ ΠΟΝΑΕΙ!!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: Πόλεμο κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Και αυτό σας πονάει γιατί τα αφεντικά σας είναι μαθημένα στη φοροδιαφυγή, στη αλληλεξάρτηση με τα σάπια πολιτικά κόμματα, στην ανοχή και ασυλία που είχαν όλα αυτά τα χρόνια. ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΕ ΣΥΝΦΕΡΟΝΤΑ πάλεύετε για να συνεχιστεί αυτό το πάρτι. ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕΙ. ΟΠΩς ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ. ΤΕΡΜΑ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ. Τέλος θλίβομαι για πολιτικούς στυλ ΑΔΩΝΗ ΓΚΕΟΡΓΙΑΔΕΝ που αφού τα κάνανε σκατά και τα γαμ@@@σανε όλα έχουν λόγο και μιλάνε για κωλοτούμπες και άλλα τέτοια. ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ : ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΕ ΕΣΕΝΑ ΜΑΛΑΚΑ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΟΥΒΛΑΤΖΙΔΙΚΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΑΦΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΚΑΤΣΕ ΚΑΙ ΤΡΩΓΕ ΡΕ ΣΑΠΙΟΚΟΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΙΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ.

''ΓΙΑΤΙ Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΗΣ Ε.Ε''...

Την άποψη ότι το τίμημα παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη αξίζει το κόστος εκφράζει μέσα από άρθρο του με τίτλο «Το να κρατήσεις την Ελλάδα...
στο ευρώ είναι κάτι πολύ παραπάνω  από τα χρήματα», εκφράζει ο Marc Chandler, διεθνής επικεφαλής νομισματικής στρατηγικής της Brown Brothers Harriman.


«Οταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες αναφέρονται στην Ελλάδα, μιλούν την διάλεκτο των οικονομικών, ανεξάρτητα από την μητρική τους γλώσσα. Είμαι οικονομικός αναλυτής και την γνωρίζω καλά αυτή τη διάλεκτο. Πιστεύω όμως ότι οι πολιτικοί της ηπείρου έχουν διαλέξει λάθος κοινή γλώσσα. Η γεωπολιτική, πολύ περισσότερο από την οικονομία, είναι το κύριο ζήτημα. Το κόστος του σφάλματος θα είναι μη μετρήσιμο», γράφει.

«Να θυμηθούμε ότι μέχρι πολύ πρόσφατα, το 2013, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι συζητούσαν για συμφωνία εμπορικής ενοποίησης με την Ουκρανία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι διπλωμάτες γνώριζαν τις γεωπολιτικές παραμέτρους αυτής της προσπάθειας. Πράγματι, η συμμετοχή της Ουκρανίας στην Ε.Ε. είχε τεθεί από πολλούς ως μακροπρόθεσμος στόχος. Αλλά οι Βρυξέλλες, απορροφημένες με τις τεχνικές λεπτομέρειες μιας συμφωνίας για το άνοιγμα των αγορών, ίσως απέσπασαν το βλέμμα από την στρατηγική κατάσταση. Οι ρωσικές αντιδράσεις στην Ουκρανία πάντα ήταν δύσκολο να προβλεφθούν. Αλλά το πρίσμα της οικονομίας ήταν λάθος επιλογή και οδήγησε τους διπλωμάτες σε λάθος διαδρομή. Αυτό είναι ένα σφάλμα που η Ευρώπη δεν αντέχει να επαναλάβει στην Ελλάδα», τονίζει.

«Οι υπουργοί Οικονομικών συζητούν τις απαιτήσεις της Αθήνας για ένα δάνειο που θα συντηρήσει την χώρα μέχρι τον Ιούνιο, δίνοντας χρόνο για διαπραγμάτευση μιας μόνιμης λύσης στα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας. Τα ποσά που εμπλέκονται είναι μεγάλα, και οι ελληνικές απαιτήσεις εγείρουν ερωτηματικά για το νομισματικό και μακροοικονομικό πλαίσιο όλης της οικονομίας της Ευρωζώνης. Δεν πρέπει να ληφθούν βιαστικές αποφάσεις. Αυτά τα θέματα όμως, όσο σημαντικά κι είναι, δεν πρέπει να τυφλώνουν τους πολιτικούς όσον αφορά την τεράστια γεωπολιτική σημασία της Ελλάδας», γράφει ο Marc Chandler, υπογραμμίζοντας πως «πρόκειται για μια χώρα που ενώνει τον βορρά με τον νότο, και την ανατολή με την δύση, όπως καμία άλλη. Αποτελεί το νότιο άκρο του ΝΑΤΟ και η σχέση που απολαμβάνει με Ρωσία, Ιράν, Κίνα και άλλους είναι μοναδική εντός της συμμαχίας. Ακόμη κι αν είναι υψηλό το τίμημα για την ασφαλή διατήρηση των Αθηνών εντός της ευρωπαϊκής πολιτικής τάξης και ασφάλειας, αξίζει να πληρωθεί».

«Η Ελλάδα είναι υπεύθυνη για την εξασφάλιση ενός μεγάλου και ασταθούς τμήματος των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. Κι αυτός ο ρόλος θα γίνει ακόμη σημαντικότερος, με τις συγκρούσεις που μαίνονται στην βόρειο Αφρική και την Μέση Ανατολή. Η στρατηγική σημασία της χώρας ως πυλώνα της Ευρώπης έχει αυξηθεί κι ας έχει συρρικνωθεί οικονομία της κατά το ένα τέταρτο. Είναι μια από τις λίγες χώρες της ευρωζώνης που ανταποκρίνονται στις δεσμεύσεις τους προς το ΝΑΤΟ για τις στρατιωτικές δαπάνες (και γι' αυτό το λόγο, συμπτωματικά, είναι από τους σημαντικότερους πελάτες των γερμανικών και γαλλικών κατασκευαστών όπλων)», επισημαίνει ακόμη, σημειώνοντας πως «οι πολιτικοί της υπόλοιπης Ευρώπης είναι κατανοητό να ανησυχούν που θα υποχρεωθούν οι φορολογούμενοι πολίτες τους να πληρώσουν για τις παλαιές δημοσιονομικές ατασθαλίες της Ελλάδας. Αλλά πρέπει να θυμούνται επίσης ότι η χώρα δεν αμείβεται επαρκώς για την πολύτιμη συμβολή της στην κοινή άμυνα της Ευρώπης».

«Οι εξελίξεις στην Ουκρανία θα ταρακουνήσουν εκείνους τους Ευρωπαίους που κάποτε θεωρούσαν δεδομένο ότι οι μεταπολεμικές εδαφικές τακτοποιήσεις θα γίνουν σεβαστές από όλους τους γείτονες. Στην παρατεταμένη, όπως φαίνεται, αντιπαράθεση της δύσης με την Ρωσία, τα γεωστρατηγικά δεδομένα που κατέχει η Ελλάδα είναι αναντικατάστατα. Ωστόσο οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιμένουν να μιλούν για την οικονομική θέση της Ελλάδας λες και έχουν εξασφαλίσει την πλήρη γεωπολιτική υποταγή της. Τα γεγονότα μπορεί να τους επιβεβαιώσουν. Αλλά είναι επικίνδυνο στοίχημα. Θα είναι τραγωδία να βάλουν αυτό το στοίχημα στην τύχη, επειδή θα κάνουν στενόμυαλη ανάλυση της κατάστασης», τονίζει ο Marc Chandler.

«Αν το παιχνίδι επιβολής που εκτυλίσσεται ανάμεσα στην Αθήνα και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, καταλήξει στην έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο από μερικά απλήρωτα δάνεια και οικονομική πίεση. Ο διοικητής της ΕΚΤ Mario Draghi, έχει πει ότι θα κάνει τα πάντα για να σώσει το ευρώ. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα πρέπει να κάνουν πολύ περισσότερα για να κρατήσουν την Ελλάδα στο ευρώ και να διασφαλίσουν την ευρωπαϊκή πολιτική τάξη», λέει ακόμη.
πηγη:http://fimotro.blogspot.gr/

Τα 10 πιο σατανικά πειράματα που έγιναν πάνω σε ανθρώπους!

Αυτή είναι μια λίστα των 10 πιο σατανικών  και ανήθικων πειραμάτων που διενεργήθηκαν πάνω σε ανθρώπους....

10 -- Stanford Prison Experiment

Το πείραμα στις φυλακές του Stanford,  ήταν μια ψυχολογική μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς κατά την αιχμαλωσία και οι επιπτώσεις της στις αρχές και στους κρατουμένους στη φυλακή. 

Το πείραμα πραγματοποιήθηκε το 1971 από μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον ψυχολόγο Philip Zimbardo στο Πανεπιστήμιο του Stanford.

Εθελοντές φοιτητές έπαιξαν τους ρόλους των δύο δεσφμοφυλάκων και οι κρατούμενοι ζούσαν σε μια εικονική φυλακή στο υπόγειο του κτιρίου της ψυχολογίας του Stanford.

Οι κρατούμενοι και οι φύλακες προσαρμόστηκαν άμεσα στις ρόλους τους, 

πέρα από τα όρια που είχαν προβλεφθεί και οδηγούσαν σε επικίνδυνες και ψυχολογικά επιζήμιες καταστάσεις. 

Το ένα τρίτο των φρουρών κρίθηκαν ότι εκτέθηκαν σε πραγματικές σαδιστικές τάσεις, ενώ πολλοί κρατούμενοι απέκτησαν συναισθηματικά τραύματα και δύο από αυτούς έπρεπε να βγουν από το πείραμα νωρίς. Τέλος, ο Zimbardo, θορυβημένος από την όλο και πιο καταχρηστική και αντικοινωνική συμπεριφορά από τα «αντικείμενα» του πειράματος του, σταμάτησε όλο το πείραμα νωρίς.

09 --  The Monster Study

Η μελέτη αυτή ήταν πείραμα για το τραύλισμα πάνω σε 22  ορφανά παιδιά στο Ντάβενπορτ, της Αϊόβα, το 1939 και πραγματοποιήθηκε από τον Wendell Τζόνσον στο Πανεπιστήμιο της Iowa. Ο Johnson επέλεξε μία τελειόφοιτη φοιτήτρια του, την Μαρία Τυδώρ, για τη διεξαγωγή του πειράματος και επέβλεπε την έρευνά της. 

Μετά την τοποθέτηση των παιδιών σε πειραματικές ομάδες, η Tudor έκανε θετική λεκτική θεραπεία στο ήμισυ των παιδιών, επαινώντας την ευφράδεια του λόγου τους, και αρνητική  στα άλλα μισά παιδιά, υποβαθμίζοντας τα παιδιά αυτά για κάθε ατέλεια του λόγου τους και τους εφώναζε ως ηλίθια. 

Πολλά από τα παιδιά που μιλούσαν κανονικά και που έλαβαν την αρνητική θεραπεία, υπέστησαν αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις και μερικά από αυτά διατήρησαν τα προβλήματα ομιλίας που απέκτησαν κατά το πείραμα, σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. 

Ονομάστηκε "The Monster Study " από μερικούς συναδέλφους του Τζόνσον που είδαν με τρόμο ότι θα πείραμα σχετικά με τα ορφανά παιδιά ήταν για να αποδείξει μια θεωρία και μόνο. Το πείραμα κρατήθηκε κρυφό από φόβο για τη φήμη του Τζόνσον, ότι θα αμαυρωθεί ως επακόλουθο από τα ανθρώπινα πειράματα που πραγματοποιούνταν  από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου. Το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα ζήτησε συγγνώμη δημοσίως για τη Μελέτη Monster το 2001.

08 -- Project 4.1

Το  Project  4.1 ήταν η ονομασία για μια ιατρική μελέτη που διεξήχθη από τις Ηνωμένες Πολιτείες στους κατοίκους των Νήσων Μάρσαλ που είχαν εκτεθεί σε ραδιενέργεια που προκλήθηκε την 1η Μαρτίου 1954  από την πυρηνική δοκιμή Castle Bravo στα Bikini Atoll (ένα σύμπλεγμα νησιών στον Νότιο Ειρηνικό), η οποία είχε μια απροσδόκητα μεγάλη απόδοση. 

Την πρώτη δεκαετία μετά τη δοκιμή, τα αποτελέσματα ήταν ασαφής και ήταν στατιστικά δύσκολο να συσχετιστούν με την έκθεση ακτινοβολίας: αποβολές και θνησιγεννήσεις μεταξύ των γυναικών που εκτέθηκαν στην ραδιενέργεια είχαν διπλασιαστεί κατά τα πρώτα πέντε χρόνια μετά το ατύχημα, αλλά στη συνέχεια επανήλθαν στο φυσιολογικό? κάποιες αναπτυξιακές δυσκολίες και μειωμένη ανάπτυξη είχε εμφανιστεί σε παιδιά, αλλά σε καμία περίπτωση σαφείς οι ενδείξεις. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, όμως, τα αποτελέσματα ήταν αναμφισβήτητα. Τα παιδιά άρχισαν να υποφέρουν από καρκίνο του θυρεοειδούς (λόγω έκθεσης σε radioiodines), και σχεδόν το ένα τρίτο των ατόμων που εκτέθηκαν ανέπτυξαν νεοπλασμάτα από το 1974.

07 -- Project MKULTRA

Το Project MKULTRA, ή MK-ULTRA, ήταν το κωδικό όνομα για ένα ερευνητικό πρόγραμμα της CIA για τον έλεγχο του μυαλού, που διευθύνθηκε από το γραφείο της Επιστημονικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και συνεχίστηκε τουλάχιστον μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Υπάρχουν δημοσιευμένα πολλά στοιχεία ότι το σχέδιο περιλάμβανε τη συγκαλυμμένη χρήση πολλών ειδών ναρκωτικών, καθώς και άλλες μεθοδολογίες, για να χειραγωγήσουν επιμέρους τις νοητικές καταστάσεις και να μεταβάλουν τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Τα πειράματα περιλάμβαναν χορήγηση LSD σε υπαλλήλους της CIA ή σε στρατιωτικό προσωπικό, σε γιατρούς, σε παράγοντες της κυβέρνησης, σε πόρνες, σε ψυχικά ασθενείς ανθρώπους, καθώς και σε μέλη του καταναλωτικού κοινού, προκειμένου να μελετήσουν τις αντιδράσεις τους. 

Το LSD και τα άλλα ναρκωτικά χορηγήθηκαν χωρίς την σύμφωνη γνώση και συναίνεση των υποβληθέντων και ήταν ξεκάθαρη παραβίαση του Κώδικα της Νυρεμβέργης, που οι ΗΠΑ συμφώνησαν να ακολουθήσουν μετά το Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το 1973, o διευθυντής της CIA Richard Helms διέταξε όλα τα αρχεία του προγράμματος MKULTRA να καταστραφούν. Σύμφωνα με αυτή τη εντολή, τα περισσότερα έγγραφα της CIA σχετικά με το πείραμα αυτό καταστράφηκαν, κάνοντας την πλήρη διερεύνηση του προγράμματος MKULTRA ουσιαστικά αδύνατη.

06 -- The Aversion Project

Ο Στρατός του απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής ανάγκασε λευκές γυναίκες λεσβίες και ομοφυλόφιλους στρατιώτες να υποβληθούν σε εργασίες «αλλαγής φύλου» στη δεκαετία του 1970 και του 1980, και υπέβαλε πολλούς σε χημικό ευνουχισμό, ηλεκτροπληξία, καθώς και άλλα αντιδεοντολογικά ιατρικά πειράματα. 

Αν και ο ακριβής αριθμός δεν είναι γνωστός, πρώην χειρουργοί του στρατού του απαρτχάιντ εκτιμούν ότι έγιναν πειράματα σε 900 άτομα για «σεξουαλική αλλαγή» που πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1971 και 1989 σε στρατιωτικά νοσοκομεία, ως μέρος ενός άκρως απόρρητου  προγράμματος για να εξαφανίσουν την ομοφυλοφιλία από τον στρατό.

Οι στρατιωτικοί  ψυχίατροι με τη βοήθεια των ιερέων ερεύνησαν διακριτικά ομοφυλόφιλους από τις στρατιωτικές μονάδες, στέλνοντας τους στην στρατιωτική ψυχιατρική μονάδα και κυρίως στον θάλαμο 22 του 1ου Στρατιωτικού Νοσοκομείου στο Voortrekker hoogte, κοντά στην Πρετόρια.

Όσοι από αυτούς δεν «θεραπεύτηκαν» με τα ναρκωτικά, την θεραπεία σοκ για αποστροφή προς την ομοφυλοφιλία, με ορμονική θεραπεία και άλλες ριζοσπαστικές ψυχιατρικές μεθόδους, τότε απλά τους ευνούχιζαν με χημικά ή τους έκαναν αλλαγή φύλου. 

Αν και σε αρκετές περιπτώσεις των λεσβιακών στρατιωτών οι κακοποίηση  έχει τεκμηριωθεί μέχρι στιγμής -μεταξύ των οποίων μία κακότεχνη αλλαγή φύλου- τα περισσότερα από τα θύματα φαίνεται ότι ήταν νέοι, 16 έως 24-χρονών λευκών ανδρών που εντάχθηκαν στο στρατό του απαρτχάιντ.

Ο Δρ Levin Aubrey (ο επικεφαλής της μελέτης) είναι τώρα κλινικός καθηγητής στο Τμήμα Ψυχιατρικής (Ιατροδικαστικής Division) στο Πανεπιστήμιο της Ιατρικής Σχολής του Κάλγκαρι. Είναι, επίσης, στον ιδιωτικό τομέα, ως μέλος καλής θέλησης του Σώματος των παθολόγων και των χειρούργων της Αλμπέρτα.

05 -- North Korean Experimentation

Έχουν υπάρξει πολλές αναφορές για τα πειράματα σε ανθρώπους στη Βόρειο Κορέα. Οι εκθέσεις αυτές δείχνουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρεμφερών προς αυτά των ναζί και των ιαπωνικών πειραμάτων που γίνονταν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτές οι καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν διαψευσθεί από την κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι όλοι οι κρατούμενοι στη Βόρεια Κορέα μεταχειρίζονται ανθρώπινα.

Μια γυναίκα κρατούμενη της Βόρειας Κορέας,  λέει πως 50 υγιείς γυναίκες κρατούμενες είχαν επιλεγεί, τους έδωσαν να φάνε δηλητηριασμένο λάχανο, παρά τις κραυγές αγωνίας, από τις γυναίκες που ήδη είχαν φάει.

Όλες οι 50 γυναίκες πέθαναν μετά από 20 λεπτά με αιμόπτυση και πρωκτική αιμορραγία. Η άρνηση να φάνε θα είχε ως αποτέλεσμα αντίποινα εναντίον τους και τις οικογένειές τους.

Η Kwon Hyok, μια πρώην κρατούμενη και αρχηγός ασφάλειας στο στρατόπεδο 22, περιγράφει ότι τα εργαστήρια ήταν εφοδιασμένα με δηλητηριώδη αέρια, με φυσικό αέριο για να προκαλεί ασφυξία και για τα πειράματα του αίματος, στα οποίο 3 ή 4 άτομα, συνήθως μια οικογένεια, ήταν τα πειραματικά υποκείμενα. 

Μετά τις ιατρικές εξετάσεις που έκαναν στις κρατούμενες, οι θάλαμοι σφραγιζόντουσαν και το δηλητήριο χυνόταν μέσω ενός σωλήνα, ενώ οι «επιστήμονες» παρατηρούν από ψηλά μέσα από γυαλί. 

Η Kwon Hyok ισχυρίζεται ότι έχει παρακολουθήσει μία οικογένεια από 2 γονείς, έναν γιο και μια κόρη να πεθαίνουν από ασφυξία φυσικού αερίου, με τους γονείς που προσπαθούσαν  να σώσουν τα παιδιά με τεχνητές αναπνοές για όσο χρονικό διάστημα είχαν τη δύναμη.

04 -- Poison laboratory of the Soviets

Το εργαστήριο παρασκευής δηλητηρίων των Σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών, γνωστό και ως Εργαστήριο 1, Εργαστήριο 12 και «Ο Θάλαμος», ήταν μια συγκαλυμμένη έρευνα για την ανάπτυξη δηλητηρίων και την διευκόλυνση των Σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών.

Οι Σοβιετικοί εξέτασαν αρκετά θανατηφόρα δηλητήρια στους φυλακισμένους από τα Γκούλαγκ («εχθροί του λαού»), συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου μουστάρδας (Με καθαρή μορφή, είναι ένα άχρωμο, odorless, ιξώδες υγρό στη θερμοκρασία δωματίου και τη δημιουργία φουσκαλών αιτιών του δέρματος), ricin (μια πρωτεΐνη που βγαίνει από το καστορέλαιο), digitoxin (καρδιακή γλυκοσίδη της φύσης) και πολλά άλλα. Ο στόχος των πειραμάτων ήταν να βρεθεί μια άγευστη, άοσμη χημική ουσία που δεν θα μπορούσαν να ανιχνευθούν μετά τον θάνατο. Υποψήφια δηλητήρια δόθηκαν στα θύματα, με γεύμα ή στο ποτό, ως «φάρμακο».

Τελικά, ένα παρασκεύασμα με τις επιθυμητές ιδιότητες που θέλανε και που ονομάζεται C-2 αναπτύχθηκε. Σύμφωνα με τις καταθέσεις των μαρτύρων, το θύμα άλλαζε με φυσικό τρόπο, η αναπνοή τους έγινε συντομότερη, εξασθένησε γρήγορα, έγινε ήρεμη και αθόρυβη και πέθαιναν μέσα σε δεκαπέντε λεπτά. Ο Mairanovsky έφερε στο εργαστήριο, ανθρώπους με διαφορετική φυσική κατάσταση και ηλικία,

ώστε να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με τη δράση του δηλητηρίου.

Εκτός από τα ανθρώπινα πειράματα, ο Mairanovsky εκτελούσε  προσωπικά και άλλα άτομα με δηλητήριο, υπό την επίβλεψη του Pavel Sudoplatov.

03 -- The Tuskegee Syphilis Study

Η μελέτη Tuskegee ήταν μια κλινική μελέτη για την σύφιλη και έκανε πειράματα σε μαύρους νεαρούς άντρες.

Πραγματοποιήθηκε μεταξύ του 1932 και 1972 στο Tuskegee, της Αλαμπάμα, όπου 399 άτομα (συν 201 από την ομάδα ελέγχου χωρίς σύφιλη) φτωχούς - και ως επί το πλείστον αγράμματους -Αφροαμερικάνους αγρότες που αρνήθηκαν θεραπεία για την σύφιλη.

Η μελέτη αυτή έγινε γνωστή, επειδή διεξήχθη χωρίς τη δέουσα προσοχή στα θύματα της, και οδήγησε σε μεγάλες αλλαγές στο τρόπο με τον οποίο οι ασθενείς προστατεύονται από τις κλινικές μελέτες. 

Τα άτομα που συμμετείχαν στη μελέτη Tuskegee, δεν είχαν δώσει την συναίνεση τους και δεν είχαν ενημερωθεί για την πραγματική μελέτη. Αντί γι αυτό τους είπαν ότι είχαν πρόβλημα με το αίμα τους και ότι θα μπορούσαν να λάβουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη, γεύματα και ασφάλιση ταφής σε περίπτωση θανάτου σε αντάλλαγμα για την συμμετοχή τους.

Το 1932, όταν η μελέτη ξεκίνησε, η συνήθη θεραπεία για τη σύφιλη ήταν παροχή τοξικών, επικίνδυνα, και αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Μέρος του αρχικού στόχου της μελέτης ήταν να καθοριστεί εάν οι ασθενείς ήταν σε καλύτερη κατάσταση χωρίς να λαμβάνουν αυτές τις τοξικές θεραπείες. Για πολλούς συμμετέχοντες, η θεραπεία ήταν εσκεμμένα αρνητική. Σε πολλούς ασθενείς είχαν πει ψέματα ότι λάμβαναν θεραπεία, έτσι ώστε να δουν την φυσική εξέλιξη της νόσου.

Μέχρι το τέλος της μελέτης, μόνο 74 από τα θύματα του πειράματος ήταν ακόμα ζωντανοί. Είκοσι οκτώ από τους άνδρες είχαν πεθάνει άμεσα από σύφιλη, 100 είχαν πεθάνει από επιπλοκές που σχετίστηκαν με την θεραπεία, 40 από τις συζύγους τους είχαν μολυνθεί, και 19 από τα παιδιά τους είχαν γεννηθεί με συγγενή σύφιλη.

02 -- Unit 731

Η Μονάδα 731 ήταν μια συγκαλυμμένη βιολογική και χημική έρευνα για λογαριασμό του Ιαπωνικού στρατού πάνω σε ανθρώπους, που έγινε κατά την διάρκεια του  δεύτερου Σινο-ιαπωνικού πολέμου (1937-1945) και τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Αυτή η μονάδα ήταν υπεύθυνη για μερικά από τα πιο διαβόητα εγκλήματα πολέμου που πραγματοποιήθηκαν από τους Ιάπωνες.

Μερικές από τις πολυάριθμες θηριωδίες που διαπράχθηκαν από τον διοικητή της μονάδας, Shiro Ishii και άλλους κάτω από την εντολή του στη Μονάδα 731 περιλαμβάνουν: ζωοτομία των ανθρώπων που ήταν εν ζωή (συμπεριλαμβανομένων των εγκύων που ήταν βιασμένες από τους γιατρούς, για να μείνουν έγκυες),  κρατούμενους που είχαν ακρωτηριασμένα άκρα και επανατοποθετημένα σε άλλα μέρη του σώματός τους, κρατούμενοι που είχαν μέρη του σώματός τους καταψυχθεί και αποψυχθεί για να μελετήσουν το αποτέλεσμα της γάγγραινας. 

Αρκετοί άνθρωποι, επίσης χρησιμοποιήθηκαν ως στόχοι για δοκιμές με χειροβομβίδες και φλογοβόλα.

Οι κρατούμενοι δεχόντουσαν ενέσεις με ιούς ασθενειών, (νομίζοντας ότι είναι εμβολιασμοί θεραπείας) για να μελετήσουν τα αποτελέσματα των νόσων.

Για τη μελέτη των επιπτώσεων αφροδισιακών νοσημάτων χωρίς θεραπεία, άνδρες και γυναίκες κρατούμενοι είχαν μολυνθεί με σύφιλη και βλεννόρροια μέσω βιασμών και στην συνέχεια τους μελετούσαν.

Ένα πλήρης κατάλογο αυτών των φρικαλεοτήτων μπορείτε να βρείτε εδώ.

Περισσότερα για τον Shiro Ishii, μπορείτε να διαβάσετε εδώ

01 -- Nazi Experiments

Τα ανθρώπινα πειράματα των Ναζί ήταν ιατρικές έρευνες σε έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που βρισκόντουσαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Στο Άουσβιτς, υπό τη διεύθυνση του Dr Eduard Wirths, επιλεγμένοι κρατούμενοι υποβλήθηκαν σε διάφορα πειράματα τα οποία υποτίθεται ότι σχεδιάστηκαν για να βοηθήσουν τους γερμανούς στρατιώτες σε καταστάσεις μάχης, για να βοηθήσουν στην αποκατάσταση των στρατιωτών που είχαν τραυματιστεί, καθώς και για την προώθηση της φυλετικής ιδεολογίας που υποστηριζόταν από το Τρίτο Ράιχ.

Τα πειράματα με τα δίδυμα παιδιά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης δημιουργήθηκαν για να δείξουν τις ομοιότητες και τις διαφορές στη γενετική και ευγονική των διδύμων, καθώς και για να δούνε αν το ανθρώπινο σώμα μπορεί να παραποιηθεί  αφύσικα. 

Ο ηγέτης των πειραμάτων ήταν ο Dr. Josef Mengele, που πραγματοποίησε πειράματα σε πάνω από 1.500 φυλακισμένων διδύμων, εκ των οποίων λιγότερα από 200 άτομα επέζησαν από τις μελέτες. 

Ο Dr  Mengele οργάνωσε τον έλεγχο της γενετικής σε δίδυμα. Τα δίδυμα είχαν τοποθετηθεί κατά ηλικία και φύλο και έμεναν σε στρατώνες μεταξύ των δοκιμών, και στα οποία έριχναν ενέσιμα διάφορα χημικά στα μάτια των διδύμων για να δουν αν θα άλλαζε το χρώμα των ματιών και αν ήταν τελικά συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Το 1942 η Luftwaffe διεξήγαγε πειράματα για να μάθει πώς να αντιμετωπίζει την υποθερμία. Μία μελέτη που ανάγκαζαν τα θύματα να παραμείνουν μέσα σε μια δεξαμενή νερού με πάγο μέχρι και τρεις ώρες (εικόνα). Μια άλλη μελέτη που έκαναν σε  κρατουμένους, ήταν να τους αφήνουν γυμνούς στο προαύλιο για αρκετές ώρες με θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. 

Τα αποτελέσματα των πειραμάτων τα αξιολογούσαν ανάλογα με τα αποτελέσματα των επιζώντων. 

Από τον Ιούλιο του 1942 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 19643, έγιναν πειράματα για την αποτελεσματικότητα του  φαρμάκου  sulfonamide (συνθετικοί αντιμικροβιακοί οργανισμοί που προέρχονται από σουλφονικό οξύ), που διεξήχθησαν στο Ravensbrück.

Τα θύματα που έλαβαν αυτό το πείραμα παρουσίασαν πληγές από στρεπτόκοκκο, γάγγραινα και τέτανο. 

Σταμάτησαν την κυκλοφορία του αίματος, δένοντας τα αιμοφόρα αγγεία και στα δύο άκρα του τραύματος έτσι ώστε να δημιουργήσουν μια παρόμοια κατάσταση με εκείνη της πληγής σε μάχη.

Η λοίμωξη επιδεινώθηκε από ροκανίδια και τριμμένα γυαλιά που έριξαν στις πληγές.

Η θεραπεία γινόταν με sulfonamide και άλλα φάρμακα για να εξετάσουν την αποτελεσματικότητα τους.

πηγη:himaira.blogspot.com
        forapartida-forapartida.blogspot.gr

ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ - Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ Β΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ (BINTEO)

ΑΞΙΖΕΙ: Ένα βίντεο που δεν θα δείτε στα Ελληνικά ΜΜΕ “Η απάτη στην Ελλάδα” - Rodney Shakespeare

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΟΝΤΑΙ...

Τα παιδιά που πολεμούν το αναπόφευκτο, που παθιάζονται, που καίγονται από αγάπη και αγωνία, που είναι στη θέση τους όταν η μάχη ανάβει.

Τα παιδιά που φτύνουν τον κόρφο τους όταν τους μιλούν για το λαμπρό τους μέλλον.

Τα παιδιά που δεν θέλουν να σκύβουν το κεφάλι, να υποτάσσονται, να μηδενίζονται, να ακυρώνονται από εκείνους που κρατούν την τύχη τους στα χέρια τους.

Τα παιδιά που ερωτεύτηκαν, ονειρεύτηκαν, κολύμπησαν μεθυσμένα την νύχτα, αλλά πνίγηκαν στην σκληρότητα αυτού του κόσμου.

Τα παιδιά που πάνε κόντρα στην αδιαφορία, στην μετριοπάθεια, στις ίσες αποστάσεις και δεν μπερδεύουν την εξαθλίωση με το αναπόφευκτο. 

Γιατί όπως έλεγε και ο Αντόνιο Γκράμσι :

«H αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας.
Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό:
Γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων»

Τα παιδιά που θεωρούν χυδαίο να απαιτούν κάποιοι την αναδιανομή της δυστυχίας των θυμάτων, επειδή τους είναι αδιανόητη η αναδιανομή του πλούτου των θυτών.

Τα παιδιά που δεν αντέχουν όλους εκείνους που κλαίνε πάνω στα ερείπια του κοινωνικού κράτους που οι ίδιοι κατεδάφισαν.

Τα παιδιά που μισούν τα λαμόγια της διαπλοκής και της απάτης, που τους πετούν ψίχουλα σε μαραθώνιους αλληλεγγύης.

Τα παιδιά που πάνε κόντρα στο σάπιο εξουσιαστικό σύστημα και σε όλους εκείνους που έκαναν πλιάτσικο στον εθνικό πλούτο, γεμίζοντας τις τσέπες τους και τις κοιλιές τους. 

Τα παιδιά που δεν εξαγοράζουν τις τύψεις τους επιμένοντας «εκτός», όταν οι περισσότεροι εξαγοράζουν τις αμαρτίες τους με τον οβολό τους, όπως έκαναν παλιά οι χριστιανοί για να κερδίσουν ένα μέτρο στον παράδεισο.

Τα παιδιά που δεν αντέχουν η χώρα να διαλύεται με πάταγο και χιλιάδες συνάνθρωποι μας να βιώνουν τον εξευτελισμό και την εξαθλίωση, ενώ οι πολιτικοί και η φαύλη πλουτοκρατία ευημερεί με τα λάφυρα της λεηλατημένης χώρας 

Τα παιδιά που φωνάζουν, αντιστέκονται, επαναστατούν ενάντια σε όλους εκείνους που θέλουν την παρακμή και την χυδαιότητα να τις κάνουν πρότυπο. 

Τα παιδιά που δεν πιστεύουν στα θαύματα, αλλά στα δικά τους χέρια, τα παιδιά που αγαπούν τον ορθό λόγο επειδή υπηρετεί τον άνθρωπο και όχι το ανάποδο, τα παιδιά που δεν πιστεύουν τους σαχλούς φαφλατάδες των τηλεοπτικών παραθύρων.

Τα παιδιά που δεν θέλουν να ζήσουν με τις ενοχές για αυτά που δεν έκαναν, για τα ρίσκα που δεν πήραν ποτέ, για αυτά που φοβήθηκαν, για αυτά τα μαγικά που είχαν την ευκαιρία να ζήσουν και τα αρνήθηκαν, επειδή δίστασαν να πάνε παραπέρα, έξω από το σύνορο που τα φυλάκισαν.

Τα παιδιά που δεν θα τους επιτρέψουν να προσθέσουν άλλους ανέργους , για να μιλούν μετά εξ ονόματος τους. Γιατί κάτι τέτοιο είναι σαν να αυτοκτονεί κανείς για να διαπιστώσει αν υπάρχει θάνατος.


Τα παιδιά που κρατούν μια πέτρα στο χέρι, χωρίς να είναι σίγουρα ότι έχουν δίκιο. Στα κρυφά, στη σιωπή, μέσα μας όμως ξέρουμε, ότι τουλάχιστον δεν έχουν άδικο……

ΠΗΓΗ: ramnousia.com

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΞΕΝΥΧΤΗΔΕΣ...

Ανατέμνοντας την ψυχή: Ψυχοχειρουργική vs Prozac

Prozac, λίθιο, Risperdal, Haldol, Serzone, Luvox, Celexa, Thorazine, Lamictal, Effexor, Depakote, Zoloft, Remeron, Wellbutrin, Cytomel, Dexedrine, Imipramine, Parnate, Nortipryline…

Όχι, αυτός δεν είναι ένας τυχαίος κατάλογος με κάποια από τα ψυχοφάρμακα (αντικαταθλιπτικά, αγχολυτικά, αντιψυχωτικά) που κυκλοφορούν στις ΗΠΑ. Όλ’ αυτά, καθώς και 30 συνεδρίες ηλεκτροσόκ, δοκίμασε οικειοθελώς ο Τσάρλι Νιούιτς, για να καταφέρει να ζήσει ξανά. Αφού όλα απέτυχαν ο Τσάρλι πάλεψε (νομικά) για πολλά χρόνια, προκειμένου να του επιτραπεί να κάνειπροσαγωγιοτομή.

Δεν σας λέει κάτι η λέξη; Είναι η εξέλιξη της πιο κακόφημης εγχείρησης (κάτι σαν τον Αδόλφο των εγχειρήσεων), της λοβοτομής.

~~{}~~

Θα πρέπει να παραδεχτώ ότι μέχρι χθες (κυριολεκτικά) πίστευα ότι η ψυχοχειρουργική είναι κάτι το δαιμονικό, ένας τρόπος που χρησιμοποιεί το ψυχιατρικό καθεστώς για να επιβάλλει την ομοιομορφία.

Έχοντας στο νου μου εικόνες, όπως του λοβοτομημένου Νίκολσον στη “Φωλιά του Κούκου”, και τραγούδια, όπως το “Teenage Lobotomy” των Ramones, είχα κλειδώσει την πεποίθηση: “Ψυχοχειρουργική = Κακό”.

Όμως, το έχουμε ξαναπεί, κάθε πεποίθηση είναι εχθρός της αλήθειας -ή της μάταιης αναζήτησης για την αλήθεια.

Ξεκλειδώστε, λοιπόν, το μυαλό σας, αν θέλετε να διαβάσετε το υπόλοιπο κείμενο.

–{}–

Μέχρι τα 22 του χρόνια ο Τσάρλι ήταν ένας μηχανολόγος-γεωλόγος του Τέξας, με χάμπουργκερ, μπέιζμπολ και καλή δουλειά. Ένα πρωινό, χωρίς τίποτα να προοιωνίζει την καταστροφή, σηκώθηκε από το κρεβάτι και άρχισε να μετράει, να ελέγχει, να αγγίζει ψυχαναγκαστικά τα πάντα.

Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή τον αχρήστεψε. Δεν μπορούσε να εργαστεί ή να κάνει σεξ, να βγει με τους φίλους του για μια μπύρα ή να πάει βόλτα στην εξοχή, αφού όλη μέρα ήταν απασχολημένος μεεπαναλαμβανόμενες τελετουργικές κινήσεις.

“Ήταν απίστευτο πόσο ξαφνικά έγινε”, λέει ο ίδιος. “Τη μια μέρα ήμουν καλά και την επομένη…”

~

Ο εγκέφαλος είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο όργανο. Ως τώρα δεν έχουμε καταλάβει επακριβώς τι διαχωρίζει τη λειτουργικότητα από την πλήρη αποδιοργάνωση.

Ίσως είναι μόνο θέμα τύχης. Κι ο Τσάρλι ατύχησε. Το χειρότερο ήταν ότι καμιά θεραπεία δεν μπόρεσε να τον βοηθήσει. Έτσι αποφάσισε να προχωρήσει σε προσαγωγιοτομή, να εγχειρίσει την “ψυχή” του. (Υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος που κλείνω την ψυχή μέσα σε κάγκελα στίξης. Θα καταλάβετε τι εννοώ διαβάζοντας.)

Ας δούμε πρώτα πως βρέθηκε αυτή η θεραπεία για τον Τσάρλι, ξεκινώντας με τον δαιμονικό της πρόγονο, τη λοβοτομή.

–{}–

Τη λοβοτομή την επινόησε ο Πορτογάλος νευρολόγος Αντόνιο Έγκαζ-Μονίζ. Το 1935, σε ένα συνέδριο νευρολογίας στο Λονδίνο, έμαθε για τη θεραπεία ενός μανιακού χιμπαντζή, με το ψαλίδισμα των ινών που συνδέουν τους πρόσθιους λοβούς με το μεταιχμιακό σύστημα.

“Γιατί να μην απαλλάξουμε με χειρουργικά μέσα και τους ανθρώπους από αγχώδεις καταστάσεις;” ρώτησε ο Μονίζ τους συνέδρους.

‘Ολοι σοκαρίστηκαν, ίσως γιατί τόλμησε να πει αυτό που όλοι σκέφτονταν.

Ήταν θεμιτό, δεοντολογικό, ηθικό, να χειρουργήσουν τη βάση της ψυχής;

~

Σκεφτείτε για μια στιγμή. Αν αντέδρασαν έτσι οι συνάδελφοι του, ποια θα ήταν η αντίδραση αν ο Μονίζ τολμούσε να πει κάτι τέτοιο σ’ ένα συνέδριο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας; Ίσως και να τον πετούσαν στην πυρά, αφού κάθε ιερέας πιστεύει ότι η ψυχή είναι το θεϊκό κομμάτι του ανθρώπου… Και δεν έχουν άδικο να το πιστεύουν, αφού η ψυχή ανήκει στη δικαιοδοσία της Εκκλησίας, όχι της ιατρικής.

Υπάρχει ένα μεγάλο εννοιακό λάθος, μια σύγχυση που ίσως σχετίζεται και με την κακή χρήση της γλώσσας. Αλλά αυτό θα το δούμε αργότερα.

~

Ο Μονίζ επέστρεψε στην Πορτογαλία, στο άσυλο όπου εργαζόταν. Ανάμεσα σε εκείνους τους ανθρώπους που ήταν καταδικασμένοι να υποφέρουν, δεμένοι, περιορισμένοι, ασυνάρτητοι, χωρίς ελπίδα λύτρωσης, πήρε την απόφαση του: Θα τρυπούσε και θα εισχωρούσε στο μεγαλύτερο άβατο του ανθρώπου, σ’ αυτό που τον κάνει άνθρωπο, στον εγκέφαλο.

Πρώτα πήρε μερικά πτώματα από το νεκροτομείο και εξασκήθηκε σε αυτά. Με ένα στιλό (ο συμβολισμός αυτής της επιλογής θα μπορούσε να πυροδοτήσει δεκάδες νέα κείμενα) έψαχνε να βρει την κατάλληλη γωνία και βάθος στο φλοιό του εγκεφάλου.

–{}–

Η πρώτη του ασθενής ήταν μια συνομήλικη του, η κυρία Μ, 63 ετών.Έπασχε από βαθιά κατάθλιψη, παραληρηματικό άγχος και παρανοϊκές ιδέες. Είχε μείνει στο άσυλο 5 χρόνια και δεν προβλεπόταν να βγει ποτέ από εκεί. Ο Μονίζ της μίλησε για την πειραματική θεραπεία. Εκείνη ήθελε μόνο να απαλλαγεί από τον πόνο της “ψυχής” της. Ο τρόπος δεν την ένοιαζε.

Στις 11 Νοεμβρίου 1935 άλειψαν το ξυρισμένο της κρανίο με νοβοκαϊνη και άνοιξαν δυο οπές στη βάση του τριχωτού. Από εκεί ο Μονίζ πέρασε μια σύριγγα γεμάτη οινόπνευμα και την άδειασε στον εγκέφαλο της.

Η πρώτη λοβοτομή δεν έγινε με νυστέρι! Αλλά ήταν επιτυχημένη. Η κυρία Μ. απαλλάχτηκε από τους δαίμονες που δεν την άφηναν να κοιμηθεί. Δυο μήνες μετά πήρε εξιτήριο.

Ο Μονίζ συνέχισε, επιλέγοντας ασθενείς σαν να ήταν ινδικά χοιρίδια. Αυτό σημαίνει ότι δεν τους εγχειρούσε με βάση τη διάγνωση, αλλά με βάση τη διαθεσιμότητα. Από τις πρώτες είκοσι περιπτώσεις θεραπεύτηκαν εντελώς οι εφτά, μερικώς ακόμα εφτά και έξι ασθενείς δεν έδειξαν καμία βελτίωση. Έτσι ισχυρίστηκε ο Μονίζ.

Δημοσίευσε τα ευρήματα του το 1937, στο American Journal of Psychiatry, και έτσι η λοβοτομή πέρασε τον Ατλαντικό.

–{}–

Δύο Αμερικάνοι ψυχίατροι, οι Φρίμαν και Γουότς, έκαναν μια διαφορετική προσέγγιση, την οποία ονόμασαν διακογχική λοβοτομή.

Εκείνοι εισχωρούσαν στον εγκέφαλο, με τη βοήθεια ενός αιχμηρού εργαλείου, από το οστό της οφθαλμικής κόγχης, ακριβώς πάνω από το βολβό του ματιού.

Τα αποτελέσματα αρχικά ήταν εξαιρετικά. Μετά άρχισαν τα παρατράγουδα.

Κρίσεις. Θάνατοι. Σπασμένα αιμοφόρα αγγεία. Μια λεπίδα που χάθηκε μέσα στον εγκέφαλο. Λοιμώξεις -αφού οι Φρίμαν και Γουότς δεν φρόντιζαν καν να αποστειρώσουν τα εργαλεία τους.

Κάποιοι ασθενείς μετά την εγχείρηση συμπεριφέρονταν σαν παιδιά: Κρατούσαν τα αρκουδάκια τους και ακολουθούσαν πειθήνια εντολές.

Τότε ο Φρίμαν έκανε το πιο ατυχές σχόλιο που θα μπορούσε να κάνει.
Είπε: “Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε λοβοτομή γίνονται καλοί πολίτες”.

Κάποιες φορές είναι καλύτερα να μη μιλάς.

~

Καλλιτέχνες, διανοούμενοι και δημοσιογράφοι αποκήρυξαν συλλήβδην την ψυχοχειρουργική. Οι συγγραφείς ξεκίνησαν να φαντάζονται και να γράφουν για ανθρώπους-ρομπότ, πειθήνια όργανα της εξουσίας.

Η εφημερίδα Nation έγραψε: “Δημιουργούμε ομάδες ανθρώπων με εγκεφαλική βλάβη που θα είναι πολίτες αυτής της χώρας.”

Όμως, όπως προέβλεψε ο Χάξλεϊ, δε χρειάζεται η λοβοτομή για να συμβεί αυτό -ούτε οι αεροψεκασμοί. Υπάρχουν άλλες μέθοδοι χειραγώγησης, πολύ πιο αποτελεσματικές, πιο μαζικές και ανέξοδες.

–[]–

Οι λοβοτομές συνεχίστηκαν, αφού πολλοί ασθενείς είδαν τη ζωή τους να βελτιώνεται, χωρίς να γίνονται ρομπότ.

Από το 1937 έως το 1949, όταν απονεμήθηκε στο Μονίζ το βραβείο Νόμπελ, η επέμβαση ήταν τόσο διάσημη ώστε μόνο στις ΗΠΑ είχαν πραγματοποιηθεί 20.000 εγχειρήσεις.

Το 1950 ανακαλύφτηκε το πρώτο αντιψυχωτικό φάρμακο και η συχνότητα των λοβοτομών μειώθηκε.

Τα ψυχοφάρμακα δεν ήταν περισσότερο αποτελεσματικά από τη λοβοτομή και συχνά είχαν εξίσου “ενοχλητικές” παρενέργειες.

Όμως ήταν περισσότερο κερδοφόρα, μπορούσε να τα χορηγήσει οποιοσδήποτε ψυχίατρος και -κυρίως- δεν ήταν τρομακτικά.

Είναι πολύ πιο εύκολο να καταπίνεις ένα χαπάκι κάθε μέρα από το να σου ανοίγουν μια τρύπα στο κεφάλι, έτσι δεν είναι;

~

Μέχρι τη δεκαετία του ’70 πραγματοποιούνταν λιγότερες από είκοσι λοβοτομές το χρόνο.

Οι χειρουργοί ανέπτυξαν στερεοτακτικά όργανα ακριβείας που εξασφάλιζαν την είσοδο ενός μικρού ηλεκτρόδιου, το οποίο κατέστρεφε πολύ μικρά κομμάτια ιστού, σε αντίθεση με τις βόμβες οινοπνεύματος και την τυφλή ψηλάφηση της λεπίδας.

Το ’70 το Αμερικανικό Κονγκρέσο συνέστησε ειδική εξεταστική επιτροπή για την Ψυχοχειρουργική, με σκοπό να την κηρύξει παράνομη. Προς έκπληξη όλων η επιτροπή αποφάνθηκε ότι η ψυχοχειρουργική είναι μια νόμιμη διαδικασία που έχει αξιοσημείωτη θεραπευτική αξία για συγκεκριμένες διαταραχές.

Οι γερουσιαστές και η κοινή γνώμη δεν πείστηκαν, έτσι μέχρι σήμερα το να επιλέξεις να υποβληθείς σε προσαγωγιοτομή είναι εξίσου δύσκολο με το να επιλέξεις να σταματήσεις να πληρώνεις φόρους και λογαριασμούς, ζώντας απομονωμένος και ασκητικά σε ένα βουνό.

(Αναφέρομαι στις ΗΠΑ. Δεν ξέρω τι ισχύει στην Ελλάδα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την Ψυχοχειρουργική).

–{}–

Ο Τσάρλι, ο ιδεοψυχαναγκαστικός γεωλόγος, μαζί με το γιατρό του, εργάστηκαν σκληρά για να καταφέρουν να πάρουν την έγκριση από την Εθνική Επιτροπή για την Ασφάλεια των Ανθρώπινων Υποκειμένων.

Τα κατάφεραν, και ο Τσάρλι -έχοντας τις αισθήσεις του, αφού ο εγκέφαλος δεν πονάει- έμεινε με τα μάτια ανοικτά όση ώρα οι γιατροί κατέστρεφαν εγκεφαλικό ιστό.

Πέντε μέρες μετά την εγχείρηση η ιδεοψυχαναγκαστική νόσος είχε εξαφανιστεί, χωρίς καμία παρενέργεια. Ο Τσάρλι δεν έχασε το χιούμορ του, ούτε του έτρεχαν τα σάλια κοιτώντας ασκαρδαμυκτί τον τοίχο.

Τα τεστ έδειξαν ότι η μνήμη του δεν αντιμετώπισε κάποια εξασθένηση και ο δείκτης νοημοσύνης του ήταν υψηλότερος από ό,τι ήταν προεγχειρητικά. Και, κυρίως, δεν γυρνούσε είκοσι φορές γύρω από το δεξί του πόδι, πριν να κάνει ένα βήμα.

Όταν η Lauren Slater τον ρώτησε πως αισθάνεται εκείνος είπε:

“Θαυμάσια! Δεν είμαι διαταραγμένος. Όχι πια… Αν δεν φύγει κι η κατάθλιψη θα πάω πίσω στη Βοστόνη, να κάνω μια τομή ακόμα”.

Γιατρέ, αύξησε τη δόση μου! Γιατρέ, κόψε λίγο ακόμα φλοιό!

—-{}—-

Σίγουρα δεν θα περιμένατε να ακούσετε κάτι τέτοιο από τον Γελωτοποιό, αλλά πιθανότατα η ψυχοχειρουργική να διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στον εικοστό πρώτο αιώνα.

Καθώς οι γνώσεις μας για τον εγκέφαλο αυξάνονται και τα εργαλεία, οι τεχνικές τελειοποιούνται (ήδη μιλούν για ακτίνες λέιζερ ή ακτινοβολία Γάμμα, για μαγνητική και ηλεκτρική διέγερση σε ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ) τα ψυχοφάρμακα θα μοιάζουν παρωχημένα, σαν πετρελαιοκηλίδες που απλώνονται ανεξέλεγκτα σε όλο τον εγκέφαλο.

Ίσως όμως κι αυτά να γίνουν πιο εξειδικευμένα μέρα με τη μέρα.

Σε αυτούς που θα αντιδράσουν στην ιδέα της ψυχοχειρουργικής θα πρέπει να θυμίσουμε ότι υπάρχουν ψυχικά νοσήματα που δεν θεραπεύονται με την ψυχανάλυση, την γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία και τα lexotanil.

Υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν. Και κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα του, με τον εγκέφαλο του.

Με την ψυχή του;

Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο, όπως η καρδιά και τα νεφρά. Δεν είναι ο πυρήνας της ψυχής.

–{}–

Το μεγαλύτερο εννοιακό σφάλμα, γλωσσικό σφάλμα ουσιαστικά, είναι ότι συνδέσαμε τις λειτουργίες του εγκεφάλου, καθώς και τις επιστήμες ή τις ψευδοεπιστήμες που έχουν ως αντικείμενο τον εγκέφαλο, τις συνδέσαμε με την αφηρημένη έννοια της ψυχής.

Ψυχολογία, ψυχανάλυση, ψυχιατρική, ψυχοθεραπεία, ψυχοφάρμακα, ψυχοχειρουργική.

Συνδέσαμε την επιστήμη με την μεταφυσική, χρησιμοποιώντας εσφαλμένα μια ελληνική λέξη, η οποία δεν είχε καμία σχέση με τον εγκέφαλο.

“Πως μπορείς να χειρουργήσεις την ψυχή;” θα αναρωτηθεί κάποιος. Βεβαίως και δεν μπορείς. Μπορείς να χειρουργήσεις τον θεό;

Η ψυχή ανήκει στη δικαιοδοσία των θρησκειών -ίσως και των ποιητών.

Ο εγκέφαλος είναι ένα όργανο του σώματος και μπορεί να χειρουργηθεί, από έναν εγκεφαλοχειρουργό.

Αυτός δεν επεμβαίνει στην ψυχή.

Πρέπει να συνηθίσουμε τον διαχωρισμό, παρά τις αντιδράσεις των θρησκόληπτων, οι οποίοι ίδια αντιδρούσαν στις πρώτες μεταμοσχεύσεις, όπως και σε κάθε πρόοδο της ιατρικής επιστήμης.

Αν η επιστήμη συμπορευόταν με τη θρησκεία, η βρεφική θνησιμότητα θα ήταν στα ίδια επίπεδα που βρισκόταν στο Μεσαίωνα και κάθε λοιμώδης ασθένεια θα εξολόθρευε τον πληθυσμό ολόκληρων ηπείρων.

~~~~~~~~~~~~~~~–{}–~~~~~~~~~~~~~~~

Αυτό το κείμενο γράφτηκε με τη βοήθεια της Lauren Slater. Ένα από τα βιβλία της, “Το Κουτί της Ψυχής”, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ, μτφ Δέσποινα Αλεξανδρή. Είναι ένα βιβλίο που αξίζει, όχι μόνο να διαβάσετε, αλλά και να το έχετε στη βιβλιοθήκη σας.

~

Η συγκλονιστική φωτογραφία είναι του W. Eugene Smith.

HAITI. 1958. Port au Prince. Ψυχιατρικό άσυλο

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γελωτοποιός sanejoker.info

πηγη:nostimonimar.gr