ΥΠΟΜΟΝΗ!!!(λεξικό:η ψυχική δύναμη με την οποία ανέχεται ή περιμένει κανείς κάτι χωρίς να δυσανασχετεί ή να βιάζεται υπερβολικά.)
Πηγαίνοντας αδελφοί μου στην εκκλησία να προσκυνήσω πολλές φορές διάφορα λείψανα αγίων που έρχονται κατά καιρούς στην ενορία μας,διαπίστωσα ότι πολύς κόσμος έρχεται να προσκυνήσει με αγάπη,αφοσίωση αλλά δίχως υπομονή.Και το λέω αυτό διότι περιμένοντας και εγώ να προσκυνήσω στην σειρά,διάφοροι αδερφοί μας αρχίζανε να δυσανασχετούν, να βιάζονται και να μην αφοσιώνονται στο προσκύνημα σχολιάζοντας διάφορα. Δεν έδωσα σημασία και απέφυγα τα σχόλια. Όταν πήγα στο σπίτι να ξεκουραστώ κάθισα και έβλεπα τις ειδήσεις όπως όλος ο κόσμος και είχε ένα θέμα με τους συνταξιούχους 1η του μήνα να πηγαίνουν απο τις τρείς τα χαράματα στην τράπεζα για να πάρουν σειρά και όχι μόνο εκεί στο Ίκα, εφορίες και άλλες υπηρεσίες δυσανασχετώντας και εκεί αλλά υπομένοντας την κούραση και την ταλαιπωρία. Γιατί αλήθεια να γίνεται αυτό ειδικά τώρα πού έρχεται η Μ.Εβδομάδα και είναι τόσο κατανυκτικές οι λειτουργίες των Παθών και της Ανάστασης του Κυρίου μας.
Άς υπομείνουμε και εμείς όλοι, μέχρι το τέλος την λειτουργία με κατάνυξη προσκυνώντας τον Κύριο μας. Κάποτε διάβασα ένα άρθρο κάποιου γέροντα πού έλεγε ότι οι Χριστιανοί αργούν να πάνε στην εκκλησία και βιάζονται να φύγουν. Άραγε σε ποιά άλλη δραστηριότητα γίνεται αυτό? Στην εργασία όλοι πηγαίνουν στην ώρα τους και αργούν να φύγουν κάνοντας υπερωρίες,στην διασκέδαση πηγαίνουμε πολύ πιό νωρίς από το πρόγραμμα για να πιάσουμε τραπέζι και αργούμε να φύγουμε ξημερώνοντας εκεί, ακόμα και όταν σταματήσει το πρόγραμμα ο κόσμος συνεχίζει να κάθεται και να μην φεύγει ζητώντας καί άλλο. Στην εκκλησία όμως γίνεται το αντίθετο γιατί? Μήπως το κάνουμε από ανάγκη πηγαίνοντας στην εκκλησία για να δείξουμε καλό πρόσωπο? Έχουμε χάσει την υπομονή, την πίστη μας με αποτέλεσμα να μην έχουμε ψυχική δύναμη να περιμένουμε κάτι δίχως να δυσανασχετούμε.
Καί θα φέρω ένα ακόμα παράδειγμα από τον βίο των Αγίων μας. Με πόσο υπομονή βασανίστηκαν δίχως να προβάλλουν αντίσταση, αντιθέτως μάλιστα και αυτό γιατί η ψυχική τους δύναμη ήταν τεράστια. Οι Ισραηλίτες σαράντα ολόκληρα χρόνια περιπλανώνταν στην έρημο δοκιμαζόμενοι από τον Θεό και εμείς δεν μπορούμε να αντέξουμε μία ολόκληρη θεία λειτουργία και δυσανασχετούμε ειδικά όταν έχει κάποιο μνημόσυνο, ακόμα και στην Θεία Κοινωνία όταν έχει πολύ κόσμο όλοι βιάζονται να πάρουν σειρά.Φανταστείτε φίλοι μου τις πύλες του Ιερού στην εκκλησία που τις φυλάνε οι Αρχάγγελοι να είναι οι πύλες του Παραδείσου και όλοι εμείς να είμαστε στην σειρά για να εισέλθουμε μέσα, αλλά ακόμα να μήν έχουν ανοίξει.Αλήθεια αναρρωτηθήκατε πόσοι θα υπομείνουν εκεί έως ότου ανοίξουν ακόμα και αν χρειαστούν χρόνια?Ας είναι αυτό το Πάσχα πραγματικό <<πέρασμα>>και η αρχή για όλους μας για πραγματική προσευχή, μετάνοια υπομονή και επιμονή.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!!!
pentapostagma.grΚαλή Μεγάλη Εβδομάδα!!!