Translate

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

ΖΩΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ...

Έχουμε χαθεί μέσα στην αφθονία μας.  Μας περιστοιχίζει ένας απέραντος υλικός πολιτισμός, που εντέχνως βάζει φωτιά στο σύνολο των φόβων μας μέσα από την υπερδιέγερση των αισθήσεων. Μας έχει κατακλύσει η «εικόνα». Όλα γύρω μας γυαλιστερά, με περιτύλιγμα και εμείς στη μέση χαμένοι. Κοιτάμε θαμπωμένοι αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Η απόλυτη ευμάρεια που όμως δεν γίναμε ακόμα άξιοι για να έχουμε, αφού μας λείπουν τα μαγικά χαρτάκια. Μικρά μαγικά χρωματιστά χαρτάκια, που μόνο λίγοι διαθέτουν. Ελάχιστοι σε αυτόn τον κόσμο έχουν την δυνατότητα να φτιάξουν τέτοια χαρτάκια. Όλοι οι άλλοι νοιώθουμε μικροί και λίγοι. Φτωχοί μέσα στην τρελή πορεία του κόσμου. Αποκλεισμένοι από την ευμάρεια και την πολυπόθητη ικανοποίηση των ονείρων μας.
Μέσα σε έναν τέτοιο κόσμο ερχόμαστε και τα όνειρα για πρίγκιπες και βασιλιάδες πέφτουν στο κενό. Αδυνατούμε να ακούσουμε με τέτοιο θόρυβο. Ξεχάσαμε την φωνή της καρδιάς μας. Το μόνο που αντιλαμβανόμαστε είναι επιθυμίες. Δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε πια την ανάγκη από την επιθυμία. Υπερευαίσθητοι και εγωιστές, φοβόμαστε μήπως κάποιος καταλάβει την κενότητα μας. Έτσι, είναι απόλυτη ανάγκη να την καλύψουμε με φκιασίδια.
Αλλά οι άρχοντες της σπηλιάς είναι πολύ έξυπνοι. Τα φκιασίδια κοστίζουν. Κοστίζουν μικρά χρωματιστά χαρτάκια που μόνο αυτοί  μπορούν να φτιάξουν... Κανένας άλλος. Έχουν το αναφαίρετο αλλά και αποκλειστικό δικαίωμα. Όλοι οι άλλοι πρέπει να παρέχουν εξυπηρετήσεις, εκδουλεύσεις, όπως χαρακτηριστικά λέγονται. Μόνο τότε μπορούν να έχουν πρόσβαση σε «μικρά χρωματιστά χαρτάκια».
Κι’ έτσι όλοι μαζί βουλιάζουμε στον Μεσαίωνα που έρχεται, με μεγάλα λόγια και αχαλίνωτες επιθυμίες. Μεγάλα πάθη και άσβεστες φωτιές  που μας κατατρώγουν.
Ούτε μια στιγμή ησυχίας. Ούτε μια στιγμή σιωπής. Ποιος να προλάβει να ακούσει την φωνή του εντός Θεού. Είμαστε όλοι απασχολημένοι με το κυνήγι των αχαλίνωτων επιθυμιών. «Γιατί να έχουν οι άλλοι και όχι εγώ; Θα γίνω σαν κι’ αυτούς… Θα κάνω ότι χρειάζεται, θα πουλήσω το τομάρι μου στο διάολο... Αφού μπορούν αυτοί τότε μπορώ κι’ εγώ... Αφού το κάνουν όλοι τότε είναι σωστό... Άλλωστε κανείς δεν γύρισε να μας πει πως είναι η κόλαση!»
newfoundation.gr
awakengr