• | Εάν τις γλώσσες των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων αγάπη δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών και κύμβαλον αλαλάζον.
— προς Κορινθίους Α’ 13:1
|
• | Κύμβαλον αλλαλάζον.
— προς Κορινθίους Α’ 13:1
|
• | Άρα ούν ως καιρόν έχομεν, εργαζώμεθα το αγαθόν προς πάντας.
— προς Γαλάτας 6:10
μτφρ: όποτε έχουμε την ευκαιρία, να προσπαθούμε να κάνουμε καλό σε όλους
|
• | Ει τις ού θέλει εργάζεσθαι, μηδέ εσθιέτω.
— προς Θεσσαλονικείς Β’ 3:10
μτφρ: όποιος δε θέλει να δουλεύει δεν θα τρώει
|
• | Πάντα δε δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε.
— προς Θεσσαλονικείς Α’ 5:21
|
• | Η γυνή του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει αλλά ο ανήρ, ομοίως δε και ο ανήρ του ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει αλλά η γυνή.
— προς Κορινθίους Α’ 7:4
|
• | Ο αποθανών δεδικαίωται.
— προς Ρωμαίους 6:7
|
• | H γννώσις φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί.
— προς Κορινθίους Α’ 8:1
φυσιοί=φουσκώνει
|
• | Μηδέ δίδοτε τόπον τω διαβόλω.
— προς Εφεσίους 4:27
|
• | Ον αγαπά Κύριος παιδεύει.
— προς Εβραίους 12:6
|
• | Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού.
— προς Τίτον 3:10
|
• | Η ανάστασις των νεκρών σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία.
— προς Κορινθίους Α’ 15:42
(προέλευση της φράσης 'μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας')
|
• | Έλλησί τε και βαρβάροις, σοφοίς τε και ανοήτοις οφειλέτης ειμί.
— προς Ρωμαίους 1:14
|
• | Πας αγωνιζόμενος πάντα εγκρατεύεται.
— προς Κορινθίους Α’ 9:25
|
• | Αι ημέραι πονηραί εισί.
— προς Εφεσίους 5:15
|
• | Δικαίω νόμος ού κείται, ανόμοις δε και ανυποτάκτοις, ασεβέσι και αμαρτωλοίς.
— προς Τιμόθεον Α’ 1:9
μτφρ: Για τον δίκαιο δεν χρειάζεται ο νόμος αλλά για τους παράνομους και τους ανυπάκουους.
|
• | Ει δε ουκ εγκρατεύονται, γαμησάτωσαν, κρείττον γαρ έστιν γαμείν ή πυρούσθαι.
— προς Κορινθίους Α’ 7:9
μτφρ: αν δεν κρατιούνται ας παντρεύονται, καλύτερα να παντρεύονται παρά να φλέγονται από επιθυμία.
|
• | Άξιος ο εργάτης του μισθού αυτού.
— προς Τιμόθεον Α’ 5:18
|
• | Πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ου πάντα συμφέρει. Πάντα μοι έξεστιν άλλ' ουκ εγώ έξουσιασθήσομαι υπό τινος.
— προς Κορινθίους Α’ 6:12
μοι έξεστιν=μου επιτρέπονται
|
• | Ό γαρ εάν σπείρη άνθρωπος, τούτο και θερίσει.
— προς Γαλάτας 6:7
|
• | Ο σπείρων φειδομένως, φειδομένως και θερίσει.
— προς Κορινθίους Β’ 9.6
μτφρ: αυτός που θα σπείρει λίγα, θα θερίσει λίγα
|
• | Ούτω και υμείς δια της γλώσσης εάν μη εύσημον λόγον δώτε, πώς γνωσθήσεται το λαλούμενον; έσεσθε γαρ εις αέρα λαλούντες.
— προς Κορινθίους Α’ 14:9
|
• | Ουκ οίδατε ότι τα σώματα υμών μέλη Χριστού εστιν; Άρας ουν τα μέλη του Χριστού ποιήσω πόρνης μέλη; Μη γένοιτο.
— προς Κορινθίους Α’ 6:15
|
• | Ώστε και ο γαμίζων την εαυτού παρθένον καλώς ποιεί και ο μη γαμίζων κρείσσον ποιήσει.
— προς Κορινθίους Α’ 7:33
(κρείσσον=καλύτερα)
|
• | Ει τις δοκεί ειδέναι τι, ουδέπω ουδέν έγνωκε καθώς δει γνώναι.
— προς Κορινθίους Α’ 8:2
μτφρ: Αν κάποιος νομίζει ότι γνωρίζει κάτι, δεν το γνωρίζει όπως θα έπρεπε να το γνωρίζει.
|
• | Εκ του αυτού φυράματος.
— προς Ρωμαίους 9:21
|
• | Τα βρώματα τη κοιλία και η κοιλία τοις βρώμασιν· ο δε Θεός και ταύτην και ταύτα καταργήσει.
— προς Κορινθίους Α’ 6:13
|
• | Φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί.
— προς Κορινθίους Α’ 15:33
|
• | Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε.
— Προς Γαλάτας 6.2
|
• | Ρίζα γαρ πάντων των κακών εστιν η φιλαργυρία.
— προς Τιμόθεον Α’ 6:10
(η προέλευση της διεθνούς φράσης “'root of all evil…”)
gnomikologikon.gr |